Logboek 2016/2 Door Nederland

Aanloop van Hoorn met de Hoofdtoren in het midden. Ernaast de ingang van de Binnenhaven.

Zaterdag 25-06-2016

Na de kater van gisteren van het BREXIT-referendum komen de zes oorspronkelijke oprichters van de EEG, waaronder nederland, vandaag bijeen. Duitsland, Frankrijk, Italië en de Benelux. En zie: het Europa van de verschillende snelheden is weer uit de kast gehaald. 'Een flexibele EU', heet het nu. Dat was vaker een succesvolle oplossing als er teveel onenigheid tussen de lidstaten was. De voorlopers kunnen dan te trend voor verdere integratie zetten, de rest zal wel een keer aansluiten - maar onderhandelt nu niet mee. En verder moeten de Britten niet talmen met uitttreden, vinden de zes. De Britse eurocommissaris Jonathan Hill is in elk geval zo fatsoenlijk om vandaag zijn functie neer te leggen. Een Amsteramse gemeentebestuurder meldt dat de eerste bedrijven zich bij haar melden, die van Londen naar onze hoofdstad willen verhuizen. Een tijdelijk effect, mijns inziens, want de Britten kunnen hun belastingregels aanmerkelijk versoepelen als ze uit de EU zijn.

Een opmerkelijke steekproef onder de Britse kiezers - ik kan hem nu niet meer terugvinden - liet vanmorgen zien hoe de verschillende leeftijd- en opleidingscategorieën hadden gestemd. Daaruit blijkt dat de voorstanders van een BREXIT vooral bestaan uit laag-opgeleide 65-plussers. Jongeren en hoger-opgeleiden stemden vooral voor in de EU blijven. De steekproef was niet erg omvangrijk, dus mogelijk moeten we de uitkomst met een korreltje zout nemen. De bekende reisauteur Redmond O'Hanlon (1947) is er ziek en beroerd van. In een interview zegt hij dat er door de EU een einde kwam aan de moordzucht in Europa en 'dat de Britten zijn verworden tot dodo's', alleen en uitstervend op hun eiland.

Vanmorgen verlaten we de marina van Monnickendam. Eerst probeerde ik nog mijn lege campinggasflessen in te leveren, maar dat kan niet. Die kan je alleen inwisselen tegen volle; het is geen statiegeld. Oh. Soms denk ik dat je steeds vaker genaaid wordt in deze wereld.

Het is half elf als we uitvaren. De hemel is gesluierd en toch is het nog tamelijk warm. Het IJsselmeer is een grote vlakke spiegel, er is totaal geen wind. Jachten en bruine vloot dobberen met slap hangende zeilen. We motoren de tien mijlen naar Hoorn op ons gemak. Onderweg grote plukken waterplanten, die eruit zien als drijvende postelein. Omstreeks half één varen we langs de oude Hoofdtoren door een smalle invaart de Binnenhaven binnen. Een fraaie stadshaven in de binnenstad, met aan één kant een kade met oude panden, restaurants, terrassen en een ophaalbrugje en aan de andere kant een klein stadspark. Juist daar is een plekje vrij (foto hier), naast een walstroomaansluiting en een drinkwaterkraan. Beter kan niet, als je maar op tijd bent, die wet gaat ook hier op.

We lunchen in de kuip en zien vergenoegd al het geschipper in de haven aan. Twee havenmeesteressen varen in een stalen bootje rond en trachten de zaak in goede banen te leiden. Achter ons legt een Brits motorjacht aan. Even heb ik de neiging om 'You're out!' te roepen, maar uiteraard neem ik beleefd hun touwtjes aan. Om half drie beginnen er druppels te vallen, niet veel en niet lang. De bewolking is dikker dan vanmorgen. Na drieën komen er twee kleinere zeiljachten naast ons liggen. Geleidelijk loopt de haven vol. Je mag hier maximaal vier rijen dik meren. Na het weekeinde zal het wel rustiger worden. Ik denk dat we hier een paar dagen blijven. Terug naar boven