Logboek 2015/1 Winter in Gorcum

Beeld uit The Legend of Zelda, het computerspel dat ik in de jaren '90 met mijn zoons speelde. Onvergelijkbaar veel simpeler dan de tegenwoordige games, maar destijds toch erg leuk om te spelen.

Zondag 25-01-2015

Bij Barbara & Michel thuis hebben ze een spelcomputer over, een Sony Playstation 3. Die wil ik wel eens proberen en misschien overnemen. Juist als mijn zoon Bas op bezoek is, komt Michel hem installeren. Het is niet zonder risico, ik weet hoe verslaafd ik aan zo'n ding kan raken. Vroeger, in de jaren '90,  speelde ik nachtenlang spelletjes met een Nintendo NES , met name The Legend of Zelda (hiernaast), The Battle of Olympus en Castlevania. Je schijnt ze nog steeds gratis te kunnen downloaden en spelen op je computer. Nu lijken ze simpel, maar het waren toen geweldige spellen, je kon er haast niet mee stoppen, mijn jongens weten dat nog wel. Later richtten ze met z'n tweeën een gamecenter in de garage van ons huis in.

Terwijl Michel de PS3 installeert blijkt dat Bas er nog steeds veel verstand van heeft. Eerst moeten er updates worden gedownload en geïnstalleerd. De PS3 kun je ook als blu-ray speler gebruiken. Michel heeft ook wat spelletjes meegebracht, zoals Assassin's Creed III. Dat blijkt ook ge-update te moeten worden. Er zijn nog meer mogelijkheden met de PS3, zoals het op het grote TV-scherm afspelen van een dia-show van onze reis- en zeilfoto's vanaf een USB-stick. Mooi!

Aan de spelletjes zelf komen we niet toe. Bas is niet voor niets op bezoek en hoe gaat het met hem? Goed, is onze indruk, hij vertelt enthousiast over zijn componisten-opleiding op het Haags Conservatorium. Over drie weken moet hij een examen afleggen, dat wil zeggen dat hij een aantal nieuwe composities moet presenteren. Daaronder een septet dat is geïnspireerd op een dialoog tussen de componist Igor Stravinsky en iemand anders, die hij op YouTube vond. Op dinsdag 10 februari is er 's avonds een gratis concertavond, waar de studenten van de afdeling Compositie hun nieuwe werken laten uitvoeren. Van Bas is dat een stuk voor trompet en piano. Daar gaan we natuurlijk heen!

Onderwijl is het de hoogste tijd om naar het restaurant Asian Tapas te gaan. Een restaurant met zo'n all-you-can-eat formule. Bas doet bepaald zijn best (foto hier) Het is al over negenen als we bij de Westwagenstraat afscheid van hem nemen.

Het is een grijze ochtend. De dooi zet verder door. Vandaag beslissen de Grieken over hun lot. De eerste uitslagen worden pas na acht uur vanavond verwacht. Een overwinning voor Syriza lijkt onvermijdelijk. Leider Tsipras denkt dat er wel valt te onderhandelen met de geldschieters over vermindering van de schuld. Ik vrees dat het ook zal gebeuren, zelfs al zegt premier Rutte vandaag in Buitenhof flink: 'Griekenland moet zich aan de afspraken houden en ik ga ervan uit dat ze dat doen.' Ons land leende de Grieken 18 miljard euro (van de in totaal 230 miljard) maar Rutte zal een compromis met de Grieken wel moeten accepteren. Een oplossing is dat de Grieken hun schulden aan de eurolanden wel moeten terugbetalen, maar dat ze er langer over mogen doen. Iedereen zijn gezicht gered. De kans bestaat dat de andere zwakke broeders, Italië, Portugal en Spanje, dat dan ook willen. Leven op de pof en de problemen nog verder naar de toekomst schuiven. Laat de komende generaties die maar oplossen.

Vandaag zoek ik ons risico op een overstroming op de website Overstroomik.nl op. Dat kon al eerder deze week, maar de na de bekendmaking op TV was de site overbezet omdat heel Nederland meteen ging kijken. Dat was op Nieuwsuur in een interview met de minister van Infrastructuur en Milieu met die lange naam, waarin we voor het eerst het begrip 'verticale evacuatie' leerden kennen. Dat is de wijk nemen naar een hogere verdieping. Je kunt op die website je postcode invoeren. In ons geval is de uitslag geruststellend: 'Geen overstroming mogelijk'. Dat komt omdat we 'binnen een beschermende dijkring' zitten. Waarschijnlijk zijn dat de stadswallen rond de oude binnenstad. Vaag herinner ik me het al eens eerder te hebben opgezocht, maar ik weet niet wanneer.

Een rustige middag. Tessa komt met de kleine Vajèn op de thee. Dan ga je natuurlijk niet zitten gamen. Straks lopen we naar de Nieuwe Hoven voor een borrel bij Ria P., een gemeenschappelijke vriendin uit onze ziekenhuisjaren. Terug naar boven