Logboek 2020/3 Zeeland en corona
Vlissingen
Donderdag 30-07-2020
Gisteren kwam ik op de fiets langs de Koorkerk. Daar is een verkoop van tweedehands boeken. In twee lange rijen dozen zitten ze, allemaal op alfabet. Ze kosten hetzelfde, dunne dichtbundeltjes en dikke volumina: alles 2 euro het stuk. Ik vind in een van de laatste dozen een juweeltje: de Prisma-pocket uit 1959 met de vertaling van John Wyndhams 'The Crysalids' (1955), dat de wereld beschrijft duizenden jaren na een katostrofale kernoorlog. Wyndham was een goede SF-schrijver én een goede schrijver. Zijn meest bekende boek ging over een invasie van de buitenaardse 'peulen': 'The Day of the Triffids' (1951), dat je nooit meer vergeet. Ook nu boeit het boek al vanaf bladzijde 1. Een jochie ziet een wonderbaarlijke stad in zijn dromen. 'Het verkeer in de straten was vreemd, er reden wagens die niet door paarden werden getrokken. Soms verschenen er dingen in de lucht, glanzende dingen die een visvorm hadden en stellig geen vogels waren.' Tja, en je bent verloren.
Gisteravond aten we buiten op het terras van watersportvereniging De Arne. waar je gemakkelijk op voldoende afstand van andere gasten zat. Een mooie avond. Later, Anna ging slapen, liep ik nog even langs het huis van Wim & Angelique om afscheid te nemen. Maar Wim was er niet, hij was naar het wekelijkse orgelconcert in de Oostkerk. Stom dat ik daar niet aan gedacht had. Nou ja, ik zat een tijd met Angelique te genieten van hun mooie stadstuin.
Vanmorgen hebben we geen haast, pas om 11.37 uur is de eerste 'blauwe golf' door de vijf bruggen van het Kanaal door Walcheren. Dat komt door corona. Normaal zijn er meerdere blauwe golven, maar de brugwachters kunnen elkaar besmetten als ze dicht bij elkaar staan bij de cameraschermen op hun kantoor. Want de bruggen worden op afstand bediend.
Onder een wolkenloze, blauwe hemel belooft het een warme dag te worden. Er is geen zuchtje wind. We ontbijten op ons gemak en ruimen daarna het neustrapje op. Ondertussen dobberen de jachten in de rij bij de bunkersteiger van Jos Boone. Brandstof hebben we nog niet nodig. Omstreeks elf zijn we in het kanaal, waar zich ettelijke tientallen boten verzamelen (foto hier). We tellen er uiteindelijk zestig. Wie denkt dat er rust heerst in zo'n kudde, vergist zich. Altijd zijn er weer mensen die voordringen, terwijl iedereen straks met de blauwe golf mee kan. We laten het maar zo. Op tijd gaat de stationsbrug van Middelburg open. Van de andere kant komen niet alleen jachten, maar ook een vrachtschip. We steken ruim voor zijn boeg over want de bakboordkant van de brug heeft al groen licht. Daarna dobbert de goegemeente collectief en dicht op elkaar in het korte stukje kanaal tussen deze en de volgende brug. De Schroebrug. Goed dat er geen wind staat die de boten tegen elkaar aandrijft! Dat hebben we wel eens anders meegemaakt. We leggen aan aan het remmingwerk, het is warm en het duurt twintig minuten dus van een ononderbroken golf is geen sprake. Het volgende stuk kanaal is veel langer, tot aan de brug van Souburg (foto hier). De orde is min of meer gesetteld. We moeten opnieuw vrij lang wachten op de laatste twee bruggen bij Vlissingen.
En dan stormt voor de miljonairsjachten aan de kade van Damen Shipyards langs de hele meute zich 'als een bende joelende spermatozoën' in de richting van de zeesluis. (De uitdrukking is van een van mijn opleiders in de medische studie). Iedereen wil zeker stellen dat hij/zij met de schutting mee kan. Gelukkig zijn de sluiswachters zo wijs om de grote sluis open te zetten, waar we alle zestig nét in passen. Dat gaat gepaard met veel gestuntel. Drie, vier boten liggen dwars, er wordt geschreeuwd en gevloekt (foto hier). Wij kunnen gelukkig gemakkelijk aan de bakboordsluismuur terecht.
De rust keert weer, we zakken, het is afgaand tij op de Westerschelde. Die ontvouwt zich majestueus voor onze boeg als we de industriehaven uitvaren (hierboven). De zee heeft een diepe groenblauwe kleur. Een deel van de kudde jachten steekt over richting Breskens. Twee zeeschepen schuiven door de vaargeul. Even later zijn we bij Vlissingen (foto hier), het mooie stadje aan zee dat waarschijnlijk in dit rare vaarseizoen onze zuidelijkste bestemming zal vormen. We varen door de smalle ingang de Michiel de Ruyterhaven binnen. Het is drie uur, ruim op tijd voor een ruime drempelovergang. Box nummer 14, roept de havenmeester van boven. Een aardige plek, die we meteen voor een week boeken. Het is binnen 27,5 graden. Anna haalt de zonbescherming voor de kajuitramen en -luiken tevoorschijn, en de grote ventilator uit Ashdod, Israël. Die doet het nog prima. Morgen krijgen we een tropische dag.
De schrijver Maarten Biesheuvel is overleden. Hij werd 81 jaar en leed heel zijn leven aan zware depressies, maar hij schreef prachtig proza..
Corona. Deze dag zijn er 342 besmettingen met het coronavirus bij gekomen in Nederland. Gisteren waren het er 247. Amsterdam en Rotterdam voeren een mondkapjesplicht in op drukke plaatsen. Dat zijn de beide steden met de grootste toename van besmettingen. Volgens juridische deskundigen in de plicht in strijd met de grondwet. Weer zijn er nertsen besmet met corona; de 27e nertsenfokkerij moet geruimd worden. De economische kwartaalcijfers van diverse landen (VS, Duitsland en Frankrijk) zijn beroerd.
website maken