Logboek 2010/1 (Kreta>Fethiye)

Om middernacht ligt er een fiks pak sneeuw op en om de dijk

Zondag 17-01-2010

De regen gaat vannacht over in sneeuw. Om middernacht ligt er een fiks pak. Ik probeer niet erg succesvol er een foto van te maken (zie hierboven). Vanochtend is de sneeuw al grotendeels weer weggedooid. Het is mistig en klam buiten. Op de weerkaartjes zie ik dat ze op Kreta ook bijzonder slecht weer hebben, veel regen en wind. In de loop van de week lijkt het er beter te worden.

Nog steeds komen er berichten van vrienden en lezers om me een hart onder de riem te steken. Gisteren van Gert Reedijk van de Breeze in het Gastenboek. Hem en zijn vrouw Anjès ontmoetten we twee jaar geleden tijdens onze overwintering in Lagos in Zuid-Portugal. Van de redactie van het maandblad Zeilen ontvang ik via ons postadres bij mijn zwager in het onzalige Papendrecht een kaartje met "Sterkte!" en het nieuwe boek "Aarden op zout" van Ruth Gerritse & Mark van´t Woud (De Alk & Heijnen, 2009) over hun wereldomzeiling in zes jaar met hun Suncoast 48 Thalassa II. "Om de komende tijd stiekem bij weg te dromen", schrijft redacteur Ernst Steinmeier op het kaartje. Dat zal ik zeker doen en niet stiekem.

Een paar uur lang worstel ik me door hoofdstuk 2 van "Meta Math! The Quest for Omega" van Gregory Chaitin (Vintage, 2005) Het is mijn derde poging, mijn derde aanval - zo te zeggen - op een hoofdstuk dat nogal wat wiskundige afleidingen bevat. Ik heb moeite om ze te snappen en bovendien valt mijn concentratie steeds weg. Ook dit keer kom ik maar voor de helft door de formules. De rest sla ik over, ik zal het later opnieuw proberen. Maar ik bereik dit keer wel het eind van het hoofdstuk. Waarom ik al die moeite doe? Ik heb een sterk intuïtief gevoel dat dit boek heel belangrijk is om de wereld te begrijpen. Want soms kom je een juweeltje tegen, zoals vanochtend, een zinsnede die na al die hoofdbrekens niet eens meer als een platitude overkomt, maar juist als een diepe waarheid "that lots of things are unknowable" (p. 54) Lach niet! Ik heb immers alle achterliggende jaren zó mijn best gedaan in het tot me nemen van de nieuwste fysica, van snaren en membranen, van elf dimensies en het multiversum en nieuwe oneindigheden en wat niet al. Chaitin stelt zichzelf de vraag of het niet altijd zo zal zijn dat er in enigerlei vorm structuren en patronen liggen te wachten tot wij ze ontdekken. "Or is it possible that some things really are lawless, random, patternless - even in pure math, even in number theory?" (p. 54). Kijk, dit is nu precies waar het om gaat en daarom probeer je zo´n boek te lezen.

In de middag wordt het nog aangenaam zonnig. Alle sneeuw van vannacht is nu weer weg als we naar Gorcum rijden voor familiebezoek, de verjaardag van Ans´schoonzoon Michel en een bezoekje aan Oma Steers. Michel geeft een aantal films op DVD mee. Jeff & Tessa hebben nog een DVD-speler over die we dankbaar ophalen en in de Silo installeren. Terug naar boven