Logboek 2024/2 Voorjaar, 2 oorlogen

De aanleg van glasvezel op het Eind (foto van gisteren).

Vrijdag 26-04-2024

Gisteravond liepen we in de stromende regen naar Achter de Kerk. Op het Eind was de gleuf voor de glasvezelverbinding, die op de foto hierboven nog open lag, alweer helemaal dicht gemaakt. In Restaurant Snoek & Snoek ('pasta & wijn') is het gezellig druk maar we hebben gereserveerd. We waren er nog nooit geweest. Moeder & zoon Marijke & Rick Snoek begonnen hier in februari 2019 hun pasta- & wijnbar. Op de kaart lekkere pastagerechten zoals met truffels of met vongole, en klassiek Italiaanse voorgerechten en een aardige wijnkaart met verschillende Mediterrane streekwijnen. De bediening is attent en vriendelijk zonder overdreven gedoen. Ze maken een leuke foto van ons (zie hier). Hier komen we nog een keer terug. Het is droog als we in de schemering naar huis lopen. Tijd voor de journalen, Nieuwsuur en de praatprogramma's.

     Vanmorgen is het stralend zonnig en koud. Het blijft droog en wordt ruim 13 graden. Anna haalt wat boodschappen waaronder asperges voor vanavond. De werklui graven in een halve dag een sleuf voor de glasvezelkabel in onze helft van het Eind en gooien hem weer dicht. We krijgen zonnige foto's van Tessa & Jeff, die met de meisjes vakantie op Kos hebben.

Terwijl de economie op een hoog toerental draait geeft onze regering nog steeds heel veel geld uit, schrijft Marike Stellinga in de NRC. Meer woningen, meer militaire uitgaven, meer geld voor onderwijs en de verzwaring van het stroomnet. Het vergt allemaal extra personeel terwijl het tekort aan arbeidskrachten al groter is dan ooit. Daar komt dus niets van terecht, kun je voorspellen. Bij een oververhitte economie, heb ik altijd geleerd, kun je de uitgaven beter afslanken om de bedrijvigheid te remmen en het personeelstekort te verminderen. 'Maar wat gebeurt er als een nieuw kabinet nìet kiest? Als het alle adviezen negeert en met geld blijft strooien? En zo de economie tegen grenzen blijft aanjagen. Wie betaalt dan de prijs?' De collectieve sector, vreest ze, natuurlijk loopt bijvoorbeeld zorgpersoneel weg naar de beter betalende bedrijven. Politie, rechtspraak, gevangenissen en handhaving krijgen te weinig nieuwe mensen, er is onvoldoende capaciteit om regels te handhaven, het gezag van de staat wordt uitgehold, er worden minder boeven gevangen en de criminaliteit loopt op. Klimaat, natuur en milieu schieten erbij in, rechters doen corrigerende uitspraken die de overheid niet kan uitvoeren, de ongelijkheid, dus de kloof tussen arm en rijk, wordt groter. 'Niet kiezen heeft kortom grote gevolgen. Ook voor het vertrouwen in de politiek. Die kan niet alle beloftes inlossen. Of gaat Den Haag, rechters en de EU de schuld geven van de problemen: waar bemoeien die zich mee? De rekening ploft op allerlei plekken in de samenleving neer. En vreet daar aan de fundering waar we nu op staan.'

     Inderdaad, in de komende jaren dreigt een ernstige crisis, vooral als er een domrechts kabinet komt dat liever een crisis in de asielinstroom uitroept - waar nu juist van een crisis helemaal geen sprake is. Er is alleen een gemakkelijk op te lossen opvangcrisis. Daarvoor hebben we immers een Spreidingswet. Caroline de Gruyter heeft een al even sombere column in dezelfde krant. Dat is de waarheid van deze tijd: staat en samenleving lijden aan collectief onvermogen. Ook Bas Heijne is somber, alweer in de NRC. 'Nu de formatie moeizaam voortstrompelt, wil Wilders Frans Timmermans slopen, zoals hij hiervoor Job Cohen en Sigrid Kaag heeft gesloopt. Intussen peilt de PVV ongekend hoog'. Hij betreurt het linkse onvermogen om zichzelf aansprekend te organiseren. Naar het begin van dit kwartaal