Logboek 2022/2 Lente en oorlog
Brouwershaven (22.1)
Maandag 23-05-2022
Om onze dankbaarheid te tonen aan de crew van Tris fêteren we ze in restaurant The Sailor's Inn achter het havenkantoor. Daar eten we erg smakelijk en hebben er een vrolijke avond. We worden bedient door een aardige jongedame, die uit Oekraïne afkomstig blijkt te zijn, een vluchtelinge uit de Donbas. Vanochtend ben ik al vroeg op. De hemel is grijsbewolkt, maar het is droog (foto hier). Ik loop naar het kantoor van de werf, Van Swaay Yachtservice. Om kwart voor acht komt een dame de receptie openen. Helaas blijkt al gauw dat ze deze week niemand beschikbaar hebben om ons probleem met de startmotor te verhelpen. Ze geeft me twee telefoonnummers van andere monteurs. Die nemen niet op. Terug aan boord helpen we Erwin & Coletta hun boot tussen ons en de steiger uit te varen, op weg naar het kraangat. Vooruit, ik probeer maar eens of de motor van Dulce misschien wil starten. Tot onze verbazing en grote vreugde lukt dat! Als een dieselmotor loopt, blijft hij lopen, had Erwin gezegd, en inderdaad, die zetten we voorlopig niet uit. We gaan ons geluk zoeken in Brouwershaven.
Het wateroppervlak op het Grevelingenmeer is glad als een spiegel. We varen tussen de recreatieeilanden door naar het noordwesten. Dit was ooit een echte zeearm. Na een uur naderen we door het geultje naast eiland Dwars In Den Weg de invaart. Op een keersluis is het havenkantoor. We kunnen doorvaren en een plaatsje zoeken in de oude haven. Daar is er ruim plaats aan de passantensteiger tussen mooie pandjes met spitse geveltjes. Verdraaid, zegt Anna, daar staat de bestelauto van een monteur! Wanneer de man even later met een gereedschapskoffer van het jacht voor ons afkomt, vraagt ze hem poeslief of hij misschien even naar... Ik bezwijk daar bij haar ook altijd voor en deze man nu ook. Al snel blijkt de dikke startaccukabel niet erg vast op de startmotor te zitten. Hij haalt de kabel los, pakt een forse tang uit zijn auto, knijpt de kabel goed vast en zet hem terug op de aansluiting. Ik draai de contactsleutel om en er gebeurt niets. Nog maar een keer: de motor springt aan. We herhalen het een zestal malen, steeds met succes. Hm. Magie bestaat, geluk ook, we laten het maar eens even zo.
Daarna probeer ik voor drie dagen het liggeld te betalen met behulp van een QR-code. Ik raak helaas in moeilijkheden met de codes voor mijn eigen bank. Dan straks maar naar dat havenkantoor terug. Omdat er druppels vallen en voor de rest van de dag - en de komende dagen - regen en onweer wordt voorspeld, zetten we de bimini op. Als ik daarna wat minder opgefokt nog eens met die QR-code aan de slag ga, lukt het opeens wél voor drie dagen liggeld te betalen, plus codes voor het sanitair, de WiFi en de vuilniscontainers te ontvangen.
We bereiden ons voor op een paar saaie verwaaidagen. Na twee uur gaat het harder regenen en het houdt vooralsnog niet op. Het lijkt erop dat het neerslagtekort wel ingelopen wordt. Behoudens wat ver gerommel blijft het onweer uit. Geen zin om ons buiten te begeven. Voor het laatst waren we hier twintig jaar geleden. We ondernemen nog een nieuw online experiment: de bestelling van een nieuwe antenne voor Digitenne en die laten afleveren bij het afleverpunt bij de Spar aan de Markt, even verderop. Want met al die regen mis je de televisie toch wel. Om half zes bel ik met mijn kleindochter Lisa, die vandaag 10 jaar wordt. Verhalen van verantwoord snoep voor de klasgenoten. Vandaag krijgt ze haar eerste telefoon. Later wordt het bij ons in dit stadje droog. Ik start de motor nog een keer. Pats! Slaat meteen aan. Naar het begin van dit kwartaal
website maken