Logboek 2020/1 Naar Antarctica

Bark Europa in kalm weer voor anker bij de Berthelot eilanden. Rechts de dinghy waarmee ze aan land gaan (foto: Bark Europa)

Donderdag 23-01-2020

Ongewoon warm, kalm en zonnig, dat was het weer al de dagen dat de Bark Europa langzaam naar het zuiden voer langs het Antarctisch schiereiland, door het Lemaire Channel met indrukwekkende, kilometerhoge bergen, gletschers en ijzige rotshellingen ter weerszijden. Ze ankerden bij de Wordie Hut op Winter Island een van de Argentine Islands, waar een historisch Brits onderzoekstation is. Zoals je kon verwachten hadden ze daar een goede bar. Daarna ging het verder zuidelijk naar de Berthelot eilanden (nooit van gehoord), waar de foto hierboven gemaakt werd. Daar zagen ze veel Adélie pinguïns. Het water was als een spiegel, waarin het schip en de ijsbergen rondom zich spiegelden. Nu varen ze langzaam langs de kust naar het noorden. Ik popel. Nog vier weken.

De reuzenster Betelgeuze, onderdeel van het sterrenbeeld van de machtige jager Orion, dooft steeds verder uit. In november werd het verschijnsel voor het eerst opgemerkt. Nu is de ster al een factor 2,5 zwakker. Zal hij onder zijn gewicht ineenstorten en spectaculair exploderen als supernova? Men volgt het met grote belangstelling. En zie: onlangs ontdekte het LIGO-observatorium een zwaartekrachtgolf, die uit de richting van Betelgeuze kwam. Het is niet ondenkbaar dat een zware supernova-explosie de structuur van de ruimtetijd zo doet trillen dat er een zwaartekrachtgolf door ontstaat, maar Betelgeuze is er nog. De gemeten zwaartekrachtgolf kan ook van iets anders in de buurt komen of van ver achter de ster, botsende neutronensterren of zwarte gaten bijvoorbeeld, maar de karakteristiek van de golf is ongewoon. Men blijft kijken.

Opnieuw nevel in de ochtend, het begin van een overwegend grijze dag. Omdat het windstil is en niet erg koud, besluiten we om het dek van de boot te gaan schoonmaken. Dus zijn we uren bezig de groene alg en prut van bladeren van het teak, de romp en de kuip te bezemen en te spuiten (foto hier). Het valt niet mee, ongelooflijk hoe vuil die boot is! Misschien door de zachte winter? Als het klaar is zijn we zeer tevreden. Onderwijl gebeurt er van alles. Er zitten vissers naast ons, die flinke baarzen ophalen (en weer terug gooien), het futenpaartje komt nieuwsgierig kijken en de buurman van de narrow boat glijdt uit op de steiger (net als ik voor de kerst), maar anders dan ik valt hij in het water en gaat kopje onder. De vissers hijsen hem eruit. De winter is pas halfweg, nou ja, welke winter? Terug naar boven