Logboek 2018/4 Herfst in Gorcum

De avond valt over de Merwede. Het pontje van Sleeuwijk komt aanvaren. Rechts ligt een cruiseschip aangemeerd.

Maandag 19-11-2018

Het is een rustige maandag waarin we ons vaste stramien volgen: 's ochtends sport en boodschappen, 's middags past Anna op bij Tessa en ik geniet in mijn boekenhol. De hele dag is het tamelijk bewolkt met een schtrale wind uit het oosten. Regen valt er niet. Morgen zal het nog een paar graden guurder zijn, opnieuw met oostenwind.

Het gezicht van klimaat verandering. Een keten van lagedrukgebieden van Groenland tot het Iberisch schiereiland veroorzaakt storm op de Canarische eilanden. Hoge golven slaan een aantal balkons weg van een vakantiecomplex aan zee op Tenerife. De beelden zijn spectaculair, zie hier. Er vielen geen slachtoffers, zestig appartementen werden beschadigd en veertig mensen moesten hun huizen verlaten. Storm en regen brachten noodweer in het gebied van Alicante en Valencia. Wegen liepen onder en auto's strandden in het water. In totaal moesten de hulpdiensten alleen al zondag 155 keer uitrukken voor ondergelopen huizen, omgewaaide bomen en andere incidenten. Tot nu toe is er één slachtoffer gevallen. Een 83-jarige vrouw verdronk toen ze in huis verrast werd door het wassende water van een nabij gelegen beek. Ook zware regenval op de Balearen, en Sardinië en Sicilië, en bij Rome en Napels.

     De hevige bosbranden in Californië kostten tot dusver aan 77 mensen het leven. Circa 1000 mensen worden nog vermist. Het zijn de dodelijkste branden in de geschiedenis van de staat. Maar deze week zal het weer drastisch omslaan. Men verwacht in de loop van de week overvloedige regenval in het noordwesten van de Verenigde Staten. Er is grote hilariteit om Trump, die de oplossing weet: bosbranden voorkom je door de bossen beter schoon te maken en te harken, zoals ze in Finland doen (beweert hij). Rake America great again!

In tegenstelling to al dat geweld beleef ik een heerlijke middag in mijn werkkamer. Met genoegen verdiep ik me in een mooi boek van de deeltjesfysicus Frank Close over het het 'Neutrino' (Ned. vert. Veen, 2010). Zo mogelijk is het één van de raadselachtigste deeltjes uit het Standaardmodel van de Deeltjesfysica en tegelijk één die het meest talrijk is in het universum. Het heeft nauwelijks massa, geen lading en de meerderheid ervan vliegt al sinds de oerknal (13,8 miljard jaar geleden) door het heelal zonder ook maar iets te raken. 'Ik heb een deeltje gepostuleerd dat niet kan worden gedetecteerd', zei de natuurkundige Wolfgang Pauli in het begin van de jaren dertig. Het duurde tientallen jaren voordat het lukte.

Als de avond valt maak ik een wandeling langs de Altenawal. De maan schijnt door de takken van de grote es. Het is een typische 'de-maan-schijnt-door-de-bomen-avond'. De naargeestige oostenwind tracht door mijn jas heen te blazen. In het zuiden breken wolkenbanken boven de rivier. Het pontje van Sleeuwijk komt juist aanvaren. Aan de wal ligt een cruiseschip afgemeerd. Zie de foto hierboven. Ik hoor de sleutel in het slot; daar is Anna. Terug naar boven