Logboek 2014/2 Sicilië>Spanje

De vulopening van de watertank op het voordek krijg ik er niet verder uit

Maandag 21-04-2014, 2e Paasdag

Aan het eind van de middag kregen we gisteren toch de geest en zetten de motor aan. Die sloeg meteen aan. In grote blauwe golven spoelde de conserveringsvloeistof uit de uitlaat weg. Vooruit, achteruit, prima. Doen de boegschroeven het ook? Inderdaad. Ik vergeet de ankerlier even te testen. Volgende keer. Nu zijn we vanzelfsprekend razend benieuwd naar de lekkage van de uitlaatdemper. Is die erger geworden in de zeven maanden rust? Daarvoor moeten we een aantal uren wachten; tenslotte blijkt er hetzelfde minimale beetje water te staan in de bilgeruimte voor de kajuittrap als afgelopen september. De voorzichtige conclusie luidt dat het niet erger is geworden. Opluchting! Dit zou anders de voornaamste belemmering voor doorvaren zijn geweest.

Vannacht een aantal uren fiks harde wind uit het zuiden. Het jacht uit Malta achter ons dreigt met zijn achterschip hard tegen de steiger te waaien; de mensen hebben de motor aangezet en proberen de mooringlines op het voorschip in te korten. Voor de zekerheid haal ik onze loopplank binnen en zet hem vast tegen de hekstoel, om opwaaien te voorkomen. Om half vier valt de wind plotseling weg en blijft de rest van de nacht weg.

Vanmorgen is het al vroeg warm. We maken de voorhut verder schoon en maken het kastje leeg, zodat onze gasten het straks kunnen gebruiken. Ik breng het lekke vouwfietsje naar de fietsenmaker op de wal, die vandaag open is. In vijf minuten heeft hij er een nieuwe binnenband met ventiel om gelegd. We hebben nu weer elk een fiets. Dan probeer ik op het voordek de dop van de voorste watertank los te draaien. Vergeefs, de ronde, gekartelde uitsparing voor de lierhandel is tezeer uitgesleten om grip te geven. Ik probeer het op alle mogelijke manieren, maar er komt geen beweging in. Er breekt ook een stuk van de rand af. De hele vulset zal eruit moeten en dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Op de foto hierboven zie je hoever ik hem eruit kreeg, nu zit er geen beweging meer in. Ik heb een koevoet nodig, maar die hebben we niet aan boord. Eerst maar eens kijken of de watersportwinkel in de marina wel nieuwe doppen heeft. Ik loop erheen. Nee, hebben ze niet, maar ze kunnen ze wel bestellen (merk: Amiot). Hij moet er echter uit om vast te stellen welke diameter de slangtule heeft (waarschijnlijk 1,25 inch). Morgen verder.

In de middag lezen we. Ik lees het boek over de Koude Oorlog uit. Het meest intrigeert me het einde ervan. Merkwaardig, figuren waar we vroeger kritisch tegenaan keken, zoals Reagan en Thatcher, worden hier in het zonnetje gezet als mensen die het gevestigde patroon tussen de supermachten wisten te doorbreken. En dan de tragische figuur van Gorbatsjov, die alles moest laten gebeuren omdat hij niet bereid was geweld te gebruiken. Misschien was hij wel degeen die de Nobelprijs voor de Vrede het meest verdiende. Terug naar boven