Logboek 2014/2 Sicilië>Spanje
Marina di Ragusa (3)
Vrijdag 18-04-2014
Gisteravond de navigatieapparatuur e.d. aangezet. Alles werkt: radar, GPS, plotter, AIS, VHF en Navtex. De navtex waarschuwt dat er morgen NW Bf 8 wordt verwacht in de Straat van Sicilië (tussen het eiland en de Tunesische kust). Daarna lekker luisteren op CD naar een mooie uitvoering van de Matthäus Passion (The Amsterdam Baroque Orchestra o.l.v. Ton Koopman en De Nederlandsche Bachvereniging met o.a. Prégardien, uit 1993). We slapen weer voortreffelijk. Vanmorgen zetten we voor het opstaan de Webasto kachel aan; het is niet meer dan 13 graden. Het eerste dat we merken is dat de rioolstank volledig weg is! Merkwaardig, we hebben geen idee wat er nu eigenlijk aan de hand was.
Vers brood gehaald op het dorpspleintje. Na het ontbijt het tweede vouwfietsje in elkaar gezet en de banden opgepompt. Inderdaad, de achterband loopt snel weer leeg, een kapot ventiel, hetzelfde euvel als het andere fietsje vorig jaar. We besluiten het naar de fietsenmaker te brengen en meteen in te slaan bij de Spar supermarket. Lopen over de verlaten boulevard (foto hierboven) en dan langs het dorpsplein en de lange weg de heuvel op. Helaas, dat valt tegen, de fietsenmaker is failliet. Dat blijkt uit een gerechtelijk plakkaat dat op zijn werkplaats is aangeplakt. Verder is er hier geen fietsenmaker, zegt zijn dochter, die toevallig de deur open doet. Je moet naar Santa Croce. Oh. Dan de super in voor boodschappen voor het Paasweekend. We lopen door de lange Via Dandolo (Dandolo!) terug naar het dorpsplein voor een kop koffie in de zon (foto hier). We kijken rond. De zon klatert zijn rijke licht over de gevels en de plavuizen. Er zitten wat locals en en een schaarse toerist en twee pikzwarte jongemannen. Vast bootvluchtelingen uit een of ander ellendig Afrikaans land.
We lopen terug langs het strand, hetzelfde strand waar nog dit najaar vele tientallen van die Afrikaanse vluchtelingen jammerlijk verdronken (foto hier). Daar is niets meer van zichtbaar, geen herdenkingsplaat, geen aandenken of in de zon verkleurde en verdroogde bloemen, het leven gaat verder. Thuis aan boord zet ik de computer aan. Het nieuws. De tuchtzaak tegen de IGZ in Zwolle inzake Jansen Steur schuift voor. Ik was het verdorie totaal vergeten. 'Falen inspecteurs weer pijnlijk blootgelegd', kopt TCTubantia. 'Ze stonden erbij en keken ernaar', luidt de beschuldiging van letselschadespecialist Yme Drost. Of ze dat bestrijden, staat niet in het krantenbericht. Hun verdedigers stellen dat ze niet-ontvankelijk zijn onder het tuchtrecht: 'Zij functioneerden niet als artsen. Hen valt geen persoonlijk verwijt te maken.' De uitspraak is op 13 juni.
Ondertussen trekt de wind fel aan tot een Bf 7, maar regen valt er niet. De wind maakt een laag fluitgeluid in de touwen en de wanten, ongeveer zoals zo'n vroeger neusfluitje van plastic klonk. Middagslaapje op een kuipbank in de luwte van de buiskap. Straks komen ze de nieuwe dinghy brengen. Daarna gaan we naar de wekelijkse boaties-borrel. Terug naar boven
website maken