Logboek 2021/3 Waddeneilanden

#kaag #hexit (bron: NRC)

Vrijdag 17-09-2021

Kaag koos dus voor aftreden. Om geloofwaardig te blijven kon ze niet anders. Bedenk echter wel dat ze helaas niet toegaf dat zij degene was die haar ambassade had opgezadeld met de onmenselijke opgave om het aantal te evacueren familieleden 'terug te brengen van 60 naar 3'. Wat de ambassadeur weigerde. Op de sociale media spreken sommigen nogal kwaadaardig van '#Hexit". Toch vind ik de weergave (hierboven) van NRC-cartoonist Oppenheimer niet adequaat. Kaag is weliswaar afgetreden maar bepaald niet verdwenen en het was voor me een verademing dat een minister in dit rommelkabinet eens een keer principieel was. En haar collega Bijleveld? Die ook een motie van afkeuring tegen zich kreeg, die allang niet meer geloofwaardig is en die gewoon blijft zitten. Cynisme, onbenul en oncollegialiteit dropen van haar gezicht af, dat tijdens Kaags verklaring steeds op de achtergrond zichtbaar was. Een ineen krimpende politica. Het aftreden bevrijdt Kaag in elk geval van een frustrerend ministerschap in een passief, afbrokkelend kabinet en maakt haar handen vrij voor de formatie van een nieuwe regering - met Rutte, die haar 'een grote vrouw' noemde en van wie alles afdruipt, en met Hoekstra, de kapitein van een zinkend schip, die er vooral op uit is om nieuwe, voor het CDA rampzalige verkiezingen te voorkomen. 'Johan Remkes zit tussen de scherven', kopt De Volkskrant.

Een dag van zon en wolken. Anna haalt boodschappen en ik vertrek naar Hoornaar, naar het huis van een bestuurslid van De Gorcumse Poëzieroute. Op de eerste vergadering na de zomer zetten we de zaak weer goed op de rails. Onder meer willen we de viering van ons 10-jarig bestaan, uitgesteld wegens de coronapandemie, begin volgend jaar doorzetten. Voorlopige datum: 11 maart. Al vergaderend kijken we uit op grazende koeien in Het Groene Hart.

     Als ik thuiskom, blijkt dat minister Bijleveld toch eieren voor haar geld koos en aftreedt. Nadat ze drie eerdere moties van wantrouwen nauwelijks overleefde, was de minister al aangeschoten wild. In het CDA werd de ophef over haar aanblijven, terwijl Kaag aftrad, vandaag steeds groter en leidde tot een crisissfeer in de partijtop. Men spreekt al van de 'Kaag-norm'. Opnieuw had Wopke de regie niet goed in handen. Eerst blijven en dan toch aftreden, te laat en vermoedelijk door anderen gedwongen, het is een armetierig gezicht. Naar het begin van dit kwartaal