Logboek 2020/3 Zeeland en corona
Veere (7)
Dinsdag 14-07-2020
Vanmorgen om half tien brengt een taxi ons naar Bo-Rent In Middelburg. Het regende vannacht en regent vanmorgen verder. Bij de zaak op een industrieterrein krijgen we voor twee dagen een Toyota Aygo mee à raison van 25 euro per dag. Het autootje is bont beschilderd dus we zijn een levende reclame voor het verhuurbedrijf. Kan ons wat schelen. We rijden naar een AH-super in de buurt, naast het centrum, om ruim in te slaan voor de komende vijf dagen. In Veere is nauwelijks iets te krijgen. Na ruim een uur keren we met een krat en drie tassen vol met boodschappen terug in de parkeergarage waar de Aygo staat. Achterdeur open en hup, het krat erin - dacht ik. Het kan ook anders lopen, het krat spat opeens uit elkaar en de inhoud stort op de betonnen vloer (foto hierboven). Flessen en potjes breken en de inhoud loopt over de bodem. Ons hele bonusvoordeel is naar de knoppen. We slaan zuchtend aan het opruimen en afvegen van de witte wijn, de yoghurt en het groentesap van de andere boodschappen. Gelukkig hadden we nog een lege tas extra bij ons.
Om half twaalf laten we het autootje in de garage staan en lopen met paraplu het Middelburgs centrum in. Het is allemachtig druk in de verregende winkelstraten. Op het terras van Café De Vriendschap op de markt genieten we van verdiende koffie. Daarna lopen we naar de KPN-winkel vlakbij, waar ik een nieuwe telefoon verwerf, een Samsung Galaxy A21s. Die beantwoordt ongeveer aan mijn bescheiden wensen.
Na korte droge periodes regent het steeds door. We zijn tegen half twee terug in Veere, parkeren even achter het Restaurant De Werf en sjouwen de tassen over de steiger naar de boot. De auto parkeer ik op een betaalde parkeerplaats aan het eind van de haven. Aan boord stellen we vast dat ons uitzicht vrijwel verdwenen is. Aan de andere wal liggen twee enorme miljonairsjachten naast elkaar; ze torenen hoog boven ons uit en hebben een lengte van tegen de veertig meter. De doorvaart is vrijwel gehalveerd. Het zij zo.
Na de lunch ga ik aan de gang met mijn nieuwe toestel. Het lukt om de telefoon te gebruiken om Anna te bellen, om Whattsapp aan de gang te krijgen en FB. De komende dagen zal ik zo goed mogelijk mijn contactenlijst te herstellen. Alles bijeen was ik tweeëneenhalve week onbereikbaar. Het leven zonder mobiel viel best mee.
In de loop van de midag verdwijnt de regen. Er lopen veel jachten binnen. Morgen op en neer naar Gorcum (o.a. borstkankerscreening, PSA prikken).
In veel landen, ook in Europa, neemt het aantal coronagevallen weer toe. In ons land eveneens; het reproductiegetal R0 is op het coronadashboard overigens weer onder 1: 0,9. Israël kampt met een recordaantal nieuwe besmettingen. In Hongkong nemen de ziektegevallen toe.
Er komt een raar verhaal uit de zuidelijkste Argentijnse haven Ushuaia, die ik in februari/maart zo goed leerde kennen. Een visserschip, de Echizen Maru, vertrok met 61 opvarenden 35 dagen geleden naar zee. Iedereen testte negatief op Covid-19 voor de afvaart, maar niettemin waren er bij terugkeer 57 zeelieden met het coronavirus besmet. De medische autoriteiten staan voor een mysterie, want natuurlijk kan er iemand vals negatief getest zijn maar zo'n lange incubatieperiode is wel raar. Of iemand was weliswaar besmet, maar vertoonde totaal geen symptomen en besmette geleidelijk de andere vissers? Naar het begin van dit kwartaal
website maken