Logboek 2015/3 Thuiskomst
Breskens
Woensdag 22-07-2015
Vanmorgen zon, ook wolken maar vooral veel zon. We liggen nog steeds ingebouwd (foto hier). Ik loop de stad in voor verse pistoletjes. Daarna verkassen we de boot alvast omdat de buurman om twaalf uur wil vertrekken. Kunnen wij ongestoord de stad in. We meren af naast een Hollands jacht. Gaan jullie vandaag we? Nee, wij gaan morgen pas weg. Met een gerust hart leggen we Dulce vast. Wat is Oostende een levendige en gezellige stad! We kwamen er in het verleden graag met de boot. We drinken koffie op een terras op het Wapenplein en slenteren daarna verder. We stuiten op een boekhandel, een Standaard Boekhandel. Vroeger had je die ook in Nederland, meen ik. Ans loopt mee, zoals ik ook met haar meeloop, bijvoorbeeld een schoenenwinkel in. Aha! Ik vind de Nederlandse vertaling van een nieuw boek van Henri Kissinger, 'Wereldorde' (Spectrum, 2015). Interessant, zeg! Aanschaffen dus, het verder verzamelen van boeken begint al voor onze terugkeer.
Dan komen we bij die prachtige St Petrus en Paulus Kathedraal, de herbouw van een Gothische kerk die op deze plek stond en afbrandde in 1896. Men fluistert dat het brandstichting was. Nu is het sieraad voor de stad, een geschenk van God, zogezegd (foto hier) en ik snap al die mensen niet die vinden dat je historsche monumenten om historische redenen niet mag herbouwen. Net als bij de Gorcumse Waterpoort. Of die wondermooie oliemolen De Eendracht op de Altenawal naast de sluis? Dat zou historisch niet verantwoord zijn. Onzin! Als de mens mag verwoesten, mag hij dan alsjeblieft ook herbouwen? De schade herstellen van onbezonnen, jammerlijke beslissingen? Aan de schitterende kathedraal in Oostende kun je zien hoezeer dat bijdraagt aan de schoonheid van een oude binnenstad.
We keren terug naar de haven en zien dat onze boot tegen de steiger ligt afgemeerd. De buurman die tot morgen zou blijven, is weg. Vreemd. Later vertelt de havenmeester dat ze elders aan een boei zijn afgemeerd (omdat ze morgen vertrekken) en dat hij hielp ons bootje afmeren. OK. We kijken naar alle bedrijvigheid, jachten die komen en gaan en ook naar het grote baggerschip dat voor de haveningang baggert en de bagger elders in de haven komt afleveren (foto hierboven). Even is er de verleiding nog een nachtje te blijven, even maar, want we willen naar huis. Om half drie varen we af. Buitengaats staat NW Bf 5, mooie wind, de genua uit! We hebben één knoop tegenstroom, maar dat zal niet lang meer duren. Ondertussen hopen zich donkere wolken op boven de stad en de kust en het lijkt of die met ons mee reizen. We hopen ze nog te ontlopen - of te ontvaren. Om 16.40 uur zijn we bij Blankenberge, stad met volle badstranden en een pier die lijkt op die van Scheveningen. Er zeilen veel jachten en verder op zee lijkt zelfs een zeilwedstrijd aan de gang. Maar het is er geen; het zijn de talrijke windmolens van een Belgisch windpark.
De donkere wolkenpartij zeilt nog steeds met ons mee boven de kust. De wind wakkert aan tot Bf 6 en vergroot onze snelheid nog eens. We naderen de grote haven van Zeebrugge en beginnen stroom mee te krijgen. Op de AIS kan ik goed de in- en uitvaart zien, ook binnen de haven. Nuttige informatie. Om 16.15 geraken we in de heksenketel van golven die hier altijd staat. Maar op dit moment is er geen uitvaart dus we zetten snel door en kruisen voorlangs de wijde haveningang. Daarna bedaart de zeegang wat; we maken 8,8 knopen SOG. Aan de kust volgt na de zeehaven nu de lange muur van flatgebouwen die Knokke heet. De Belgische kust is een voorbeeld van hoe het niet moet. Even denken we in deze hoek de vin van een griend te zien, maar hij keert niet terug. Het is bekend dat er hier zitten. Aan bakboord komt de shipping lane naar de Westerschelde en Antwerpen steeds dichterbij. Het is druk met zeescheepvaart.
Dan zien we schuin over de boeg aan bakboord iele, donkere heuveltjes: de duinen van Walcheren! rechts ervan schitteren lichtgekleurde gebouwen: Vlissingen! We naderen Cadzand en het donkere weer klaart op, de zon schijnt weer. We spurten op Holland aan en lopen ruim tien knopen over de grond. Om 17.03 uur passeren we de grens. Dulce is na acht jaar terug in Nederland! Ze heeft het hem gelapt en wij ook! Bij Cadzand zijn ze bezig met de aanleg van een jachthaven. We stormen met een SOG van 9,3 knopen de Wielingen binnen. Het is een indrukwekkend gezicht, die twee duienrijen, die van Walcheren en die van Zeeuws-Vlaanderen, zich naar elkaar toe te zien bewegen als je Westerschelde binnen vaart. Geografie in de werkelijkheid, alsof je over een enorme zeekaart vaart. Ik probeer het te fotograferen (foto hier), maar dat lukt natuurlijk niet. Op advies van (destijds) Piet bel ik de jachthaven in Breskens. 'Ik kom eraan, hebben jullie een ligplaats?'
'Jawel, meneer, gaat u maar naar steiger D nummer 8, Delta 8.'
Goed geregeld, je kunt meteen naar je ligplek varen. We leggen achteruit aan in fikse wind. Achteruit, zodat we optimale luwte achter de buiskap hebben. De walstroom kent typische Hollandse knijterigheid: je moet er muntjes ingooien van 50 cent en die hebben we niet. Vrijwel overal op onze tocht was het liggeld inclusief walstroom, maar hier moet het apart.
Morgen dus naar Veere, via de zeesluis bij Vlissingen en het knusse Kanaal door Walcheren. We willen er vroeg zijn en er een dagje uitrusten. Daarna verder naar Numansdorp voor een aantal reparaties bij Fons. Terug naar boven
website maken