Logboek 2015/2 Op weg naar huis

Zonsopgang op weg naar Santander. Schuin voor ons de Tartaan

Zondag 14-06-2015

Gisteravond komt er een donkere onweerslucht over stad en haven hangen. We zijn erop voorbereid maar het trekt weg zonder enige ontlading. Vroeg naar bed, wekker om 5 uur, weerkaartjes checken (in orde) en uitvaart om 6 uur. Het is nog donker, de navigatieverlichting moet aan. Voorzichtig varen we, de Tartaan voorop, door het ondiepe havenkanaaltje naar de rivier. De ebstroom voert ons mee langs het strand en de promenade naar de drempel. Ik zie 1,5 meter onder de kiel. Dan zijn we eruit. De zee is kalm, beduidend kalmer dan bij aankomst. Er is maar een knoop of acht wind uit zuid tot zuidoost. Toch blijft de genua bol staan en voegt 0,5 knoop snelheid toe. We zetten de koers op precies 90⁰, pal oost. Na een uur komt de zon op (foto hierboven). Een kwartier later zakt de wind helemaal weg, de genua moet weer ingerold.

Zo verstrijken de uren. Aan stuurboord zien we in de opkomende zon de hoge toppen van de Picos de Europa. Eindelijk zonder wolken eromheen. Er ligt op veel plaatsen nog sneeuw (foto hier). Verder is er weinig te vertellen; het kustgebergte wordt geleidelijk lager, dan weer hoger en tenslotte weer lager. De zon is gesluierd en onder de bimini blijft het koud. Daarom klappen we hem maar in. Tegen elf uur geeft de zon zoveel warmte dat we de ene na de andere laag kleding afpellen. Zo aangenaam hebben we het lang niet gehad! (foto hier).

We lezen en slapen om de beurt. Het is half drie als we de brede riviermonding bij Santander bereiken. Er ligt een vrachtschip op een loods te te wachten en er is een zeilwedstrijd aan de gang. We varen langs de rand naar binnen toe en krijgen op de rivier ruim een knoop stroom mee. Boven de stad is het dicht bewolkt; ook nu dreigt een onweerslucht. Het mooie zonnige weer is op zee gebleven. We volgen de betonde vaargeul stroomopwaards langs de stad. Na een paar mijl vinden we de de tonnen van de invaart naar de grote jachthaven, die een heel eind buiten de stad naast het vliegveld ligt. Voor de tocht over Biscaje willen we graag onze tanks volgooien, maar de bunkersteiger is gesloten. Dan morgenochtend maar. De marina reageert niet op onze oproepen, dus we parkeren de boten maar ergens naast elkaar op twee vrije plaatsen.

Ans topt de drinkwatertanks af. Het begint te regenen. Na anderhalf uur komt de douane langs voor de zoveelste invuloefening. De Spaanse economie zou dit jaar (na alle bezuinigingsellende) 3% groeien, maar als dit land de overbodige bureaucratie af zou schaffen, komt er zeker nog een procent groei bij. Ook komt er een marinero langs om de in te vullen papieren voor de haven af te leveren. Of we die straks langs willen brengen op het kantoor. Hij vertelt dat de bunkersteiger morgen vanaf negen uur open is. Dan zullen we er al liggen, want daarna begint onze overtocht naar St. Martin de Ré, 200 mijl. De vooruitzichten zijn goed. Het volgende verslag laat dus even op zich wachten.

Op de valreep heel goed nieuws van de komeetlander Philae op de komeet 67P/Churyumov-Gerasimenko! Hij heeft 300 datapakketjes via het moederschip, de sonde Rosetta, naar de aarde gezonden. Kennelijk onvangen de zonnepanelen na vele maanden toch weer zonlicht.  Terug naar boven