Logboek 2011/1 (Israël>Suez)

Bij de haven in Suez. Merk de pantserwagen rechts op

Dinsdag 26-04-2011

Deze dag bestaat uit twee gedeelten, een succesarm en een succesrijk deel. Al vroeg begin ik aan de reparatie van het kapotte achterste toilet. Om kwart voor vijf is het hier namelijk al licht, je draait je nog een keer om, maar om kwart voor zes drijft de gedachte aan de komende klus me uit bed. Terwijl Ans zich nog eens omdraait vervang ik in een paar uur vrijwel alle elementen van het pompgedeelte. Helaas geen resultaat. Hm. Tot zover even het succesarme deel van de dag. Het is lekker rustig weer en we maken een kuier door de omgeving. De straten zijn breed, leeg en omzoomd door tamarindes. Een pin-automaat of een bank vinden we hier echter niet. Daarom keren we terug en Karkar belt voor ons een taxi, die ons naar het centrum van Suez brengt en later ook weer ophaalt voor het luttel bedrag van 30 Egyptische ponden (= 7,5 euro).

In de stad en ook bij ons aan de haven staan overal pantserwagens met gewapende militairen (foto hierboven). Het leger houdt duidelijki alles in de gaten in Egypte. toch is de sfeer niet gespannen. Moslimmeisjes, vrijwel zonder uitzondering gesluierd, lachen ons uit maar niet op een vervelende manier. Ze willen eigenlijk graag praten ware het niet dat ze geen Engels spreken. Welkom in Egypte, dat is het enige dat ze kunnen zeggen. In het centrum van Suez vinden we de winkel van MobilNil, een van de mobiel internet-netwerkwerkaanbieders, maar die is niet open. Voor de gesloten rolluiken liggen twee geuniformeerde jongens op de stoffige grond. Een van hen brengt ons naar een gebouw waar de provisorische shop van het bedrijf is gevestigd op de eerste verdieping. Daar helpt men ons snel om de SIM-kaart op te laden. Mobiel Internet verkeert in Suez duidelijk nog in het beginstadium. Een paar uur lang slenteren we door het stadscentrum en verpozen een tijd langs de straat bij een coffeeshop (foto hier) om deze voor ons nieuwe wereld eens rustig te aanschouwen. We vinden een kleine supermarkt en een groenteboertje waar we onze boodschappen doen voor bedragen, zó laag, dat je je ervoor schaamt. het kost allemaal ongeveer 10% van wat bij ons kost. En vaak minder.

Terug aan boord zie ik in de email-box dat velen mij ook langs die weg feliciteerden met mijn verjaardag. Allen dank! Ik werk de website bij, een hele klus ondertussen. Ook duik ik in het water en haal wat minieme aangroei weg bij inlaat-opening van het achtertoiletje. Echt niet de moeite. Ik haal vervolgens het pompmechanisme weer uiteen, check alles grondig en maak het weer in elkaar. Eerst lukt het, je kunt weer water in het toilet pompen. Alleen spuit het overal uit het pompmechanisme. Dat haal ik voor de zoveelste keer uit elkaar, leg de pakking opnieuw zorgvuldig op zijn plek, en schroef het bovendeel terug op het pomphuis. Geen water, alleen lucht. We zijn weer terug bij AF. Ik geef voor vandaag de moed op.

´s Avonds trekt de wind aan, maar we hoeven niet weg, niemand zit ons achter de broek. Morgen blijven we gewoon nog een dag. Terug naar boven