Logboek 2018/1 Winter te Gorinchem
Gorinchem (196)
Zaterdag 17-03-2018
Een mooie concertavond, gisteren in Tivoli/Vredenburg met het Radio Filharmonisch Orkest. Zoals we gewend zijn gaan we al eerder op de middag met de Interliner naar Utrecht. Lekker een paar uur rondslenteren, op zoek naar een lekkere olijfolie om morgen - als de kinderen op verjaardagsvisite komen - lekker in de dippen met stokbrood en wat zout en peper. Uiteraard lopen we ook even binnen bij Boekhandel Broese op de Stadhuisbrug. Beperkte schade: het laatste boek van de Italiaanse fysicus Carlo Rovelli over tijd, 'Het Mysterie van de Tijd' (Ned vert. Prometheus, 2018). Daarna vluchten we voor de koude oostenwind naar PK Bar & Kitchen op de Oudegracht, het vroegere Alberts' Corner, voor een kop warme thee met uitzicht op de gracht.
Om zes uur treffen we Wiger & Arina, die met de auto zijn, in restaurant 'Vis en Meer' in de Drieharingstraat. Dat is naast waar vroeger de bekende restaurants van François Fagel waren, Moustache en Chez François. De eerste meer gericht op studentenbeurzen. Ze zijn er allang niet meer. De Fagels waren een bekende restaurants-familie. De broer van François Gerard werd in 1989 doodgeschoten door een inbreker in zijn appartement boven Restaurant De Hoefslag in Bosch en Duin.
Het eten in 'Vis en Meer' is verrukkelijk. De meerderheid kiest voor oesters en daarna mosselen, behalve Anna (zeebaars), met een lekkere chardonnay uit Zuid-Afrika, die een beetje naar boter smaakt. Daar maakt Arina de bovenstaande foto van ons (zie ook hier).
Om kwart over acht begint het concert. We hebben mooie plekken op de parterre, vlakbij de plaats van de solist. Maar eerst speelt het orkest onder leiding van de jonge dirigente Karina Canellakis de Four Sea Interludes van Benjamin Britten. Die komen uit de opera Peter Grimes, toepasselijke muziek voor wie op eigen kiel naar Engeland zeilt. Daarna volgt een van mijn favorieten, het 1e Celloconcert van Dmitri Sjostakovitsj, uit 1959. De jonge cellist Johannes Moser gooit er zich helemaal in, met satanische ernst en giftigheid in zijn spel. Soms dreigt hij met zijn brede uithalen de 1e violiste naast hem te zullen onthoofden. Omdat we vlakbij zitten, kunnen we het goed zien. Anna en ik vinden dat hij uiterlijk een sterke gelijkenis vertoond met onze Vlissingse vriend, de dichter Koos Dalstra. Het stuk vangt aan met het thema D, Es, C, H (Duitse notatie) die de eerste letters van de naam van de componist vormen, en het keert steeds weer terug in het concert. Dat thema gebruikt hij vaker, ondermeer in het 8e strijkkwartet (lees hier meer). Bach deed zoiets ook heel vaak met zijn naam. Het is een indrukwekken en zeer emotioneel stuk. In het tweede deel (Moderato) gaat de aanvankelijk klaaglijke toon over in toenemende agitatie, totdat na een aangrijpend samenspel met de kristalhelder klinkende celesta, de solist zonder overgang een Cadenza begint die volgens velen behoort tot een van de monumenten uit de muziekgeschiedenis. Orkest, dirigent en zaal luisteren roerloos, je hoort geen kuch of hoest. Onvergetelijk. De laatste delen, opnieuw zonder overgang, zijn vol woede en bijtend cynisme, met hier en daar thema's uit Joodse volkmuziek verwerkt. Onvergetelijk. De toegift van Moser is van heel andere aard: de sarabande uit de 1e Cellosuite van Bach. Mooi, maar het past er niet erg bij al het voorgaande geweld.
Na de pauze volgt het feest van de 7e Symfonie van Beethoven, met de heerlijke dans van het Allegretto, het tweede deel. Als we buiten komen en naar de parkeergarage lopen, sneeuwt het licht. Op de A2 en de A27 is gelukkig gestrooid.
Vanmorgen sneeuwt het nog steeds licht. Na het opstaan kijk ik even op de boot (alles in orde) en doe wat laatste boodschappen in de stad. Overal staan leden van politieke partijen te flyeren. Dat valt niet mee bij -2 graden. Democraten Gorinchem zie ik niet, maar ik geef toe dat ik ook niet naar ze zocht. Ik stem dit keer niet op jullie, zeg ik in de Hoogstraat tegen Groen Links fractieleider Rutger van Breemen. Dat weet ik, antwoordt hij, dat was wel duidelijk. Ik weet trouwens nog steeds niet op wie wél. Gemma Biesheuvel van de PvdA is mogelijk een optie.
Na het middaguur sneeuwt het nog steeds bij een harde, gure oostenwind. We bereiden ons voor op een vol huis; de kinderen komen vanaf drie uur. Stoelen naar de kamer sjouwen, glazen klaar zetten, etc. Als sneeuw en gladheid nu maar geen spaak in het wiel steken. Terug naar boven
website maken