Logboek 2016/4 Herfst in Gorcum

Werklieden van de gemeente halen vanmorgen de bakken met geraniums weg.

Donderdag 20-10-2016

Gisteravond borrel bij onze bejaarde vriendin Karin K. Net 89 jaar geworden en scherp van geest. Vannacht om drie uur op om het derde en laatste debat Clinton/Trump te zien. De verliespositie van Trump in de peilingen verbetert niet, is mijn indruk. Al in de opening geeft Trump (over de invulling van vacatures in het Hooggerechtshof) zijn plan af om verworven rechten terug te laten schroeven: abortus en het homohuwelijk voorop. Opnieuw verbaast de lichtzinnigheid me waarmee Trump een drastische belastingverlaging nastreeft. Het verbaast debatleider Chris Wallace ook, die vaststelt dat daarmee de Amerikaanse staatsschuld bijna verdubbelen zal. Overigens verhoogt Clinton die ook, maar beduidend minder (van 65% naar 86%). Volgens twee peilingen (CNN/ORC en Washington Times) won Clinton het debat. De Volkskrant constateert 'een Trumpiaanse enormiteit' als hij weigert op voorhand de verliezingsuitslag te respecteren. 'Zo toonde Trump zich woensdag weer een slechte verliezer, en daarmee verloor hij het debat.' Verder hoorde ik weinig nieuws, behalve misschien dat Clinton in Syrië verder wilde gaan dan Obama en voor Aleppo een no-fly zône wilde afdwingen. Ik weet niet of ze dat al eerder zei. Ook Elsevier vindt dat Clinton het debat won, nadat Trump haar 'een rotwijf' noemde.

Vanmorgen is het droog en bewolkt. Werklieden van de gemeente halen over de hele haven de bakken met geraniums weg (foto hierboven). Later vandaag hangen ze die met winterharde violen op. Er komt een monteur van Van Rooij Gorinchem langs om onze keukenkraan vervangen. Die lekt al jaren maar tot dusver kon je de tuit naar beneden duwen en dan was het voor een aantal maanden over. Dat werkte niet meer. Het klusje is snel klaar.

Verder met Aubrey de Grey en de definitieve oplossing voor kanker. You cannot outsmart evolution, daar waren we gisteren gebleven. Maligne tumoren metastaseren en de tumorcellen delen en muteren supersnel en weten daardoor ieder keer resistent te worden voor welke chemotherapie dan ook. Maar Aubrey, wiens fysiek overigens nogal wat weg heeft van een guru, vond er al in maart 2000 een oplossing voor 'while nursing a beer in a café in Italy'. Daarvoor moeten we eerst terug naar telomeren en het enzym telomerase. Telomeren zijn de eindstukjes aan onze DNA-strengen en ze worden bij iedere celdeling wat korter. Tenslotte zijn ze zo kort geworden, dat celdeling niet meer kan met gevolg dat de cel afsterft. Het cel-enzym telomerase doet de telomeren echter weer aangroeien, maar na

onze geboorte wordt het telomerase-gen onderdrukt. Geleidelijk aan worden de telomeren in onze cellen tijdens ons leven steeds korter en worden tenslotte opgeruimd door apoptose. Uiteindelijk is dat een van de redenen dat we tenslotte sterven, maar doorgaans overlijden we al veel eerder aan andere kwalen. Sommige cellen in ons lichaam - bijvoorbeeld huid- en darmcellen - vormen een uitzondering; ze ontsnappen aan de uitschakeling en blijven zich snel delen. Overigens blijft telomerase ook actief in stamcellen. Hoe die uitzonderingen werken, weet ik niet.

Door de gisteren genoemde gen-mutaties kan het gen weer ingeschakeld raken, de telomeren groeien aan en de gemuteerde cel wordt een supersnel en ongelimiteerd delende kankercel. Dus als je het gen voor telomerase weer kunt uitzetten, sterven de tumorcellen af.

Tot dusver niks nieuws. De handel heeft ook de telomeren ontdekt en op de lucratieve markt van gezondheidsproducten en voedingssuplementen zijn al jaren 'telomerenverlengers' te koop, zoals het plantaardige TA-65 (zie hier). In de TA-65-`verjongings´-capsules zit gemalen wortel van de Astragalus, een plant die behoort tot de vlinderbloemigen. De stofnaam is Cycloastragenol en maak je geen illusies (en houd je geld in je zak), de claim dat de stof het enzym telomerase activeert is zeer omstreden. Normale muizen leefden er geen dag langer door. Lees hier een kritisch artikel op de website van de Vereniging tegen Kwakzalverij.

Terug naar de oplossing voor kanker van De Grey. Als je selectief alléén in kankercellen het telomerase-gen zou kunnen deleten, dan zouden de tumorcellen afsterven zodra hun telomeren opgebruikt zijn. Omdat ze snel delen, is dat al gauw. Helaas blijkt een dergelijke selectiviteit niet te slagen. Steeds zul je ook in alle andere lichaamscellen het gen blokkeren, dus ook in de stamcellen en andere snel delende cellen (darm en huid, o.a, die wel telomerase maken). De goeden sterven met de kwaden (door apoptose). Stamcellen, huid en darmepitheel kunnen slecht gemist worden en na een jaar of tien (schat De Grey) sterft het hele lichaam. Zo span je het paard dus achter de wagen. Maar De Grey heeft voor dat probleem een even ingenieuze als ingewikkelde oplossing bedacht. Daarover morgen.

Tegen twee uur begint het te regenen. Buiten hangen de werklui de nieuwe bloembakken met winterharde violen op. Ik krijg per post de bevestiging van mijn inzageverzoek van gegevens over me bij de vroegere BVD. 'Uiterlijk binnen drie maanden.' Tessa komt door de regen met baby Lina-Mae op bezoek.

Ons pensioenfonds Zorg en Welzijn meldt dat de dekkingsgraad in het derde kwartaal is verslechterd tot 89,2%. Dat komt - passend bij ending aging! - niet alleen door de voortdurend lage rente, maar ook door nieuwe berekeningen (september 2016) van het Actuarieel Genootschap. Uit de Prognosetafel 2016 blijkt dat we nóg langer leven. Een man van 65 jaar leeft nu gemiddeld nog 18,4 jaar en een vrouw van 65 gemiddeld 21,1 jaar. In ons geval (69 en 66 jaar) betekent het dat we gemiddeld toch ruim in de 80 zouden kunnen halen. Een 25-jarig huwelijksfeest zit er dus mogelijk in, maar ja - het is een gemiddelde. Voor de dekkingsgraden van de pensioenfondsen is het een verslechtering met 1%. Terug naar boven