Logboek 2014/3 Zomer in Gorcum en de Med

Een onbekend persoon jat een trouwring van de vinger van een slachtoffer (bron: Twitter)

Dinsdag 22-07-2014

Fraaie zomerdag vandaag. Op Twitter verschijnt een foto van iemand in camouflagepak, die op de crash-site een trouwring van de vinger van omgekomen slachtoffer haalt (zie hierboven) 'Daar heeft hij of zij toch niks meer aan', zal die vent gedacht hebben. Ongelooflijk! De koeltrein met de lichamen van slachtoffers van vlucht MH17 is in Charkov aangekomen. Vandaar vliegt men ze naar Nederland voor identificatie. De zwarte dozen werden overgedragen aan een legerofficier uit Maleisië. Over de oorzaken van de ramp is geen nieuws. Ergens las ik dat een SA-11 luchtdoelraket op 20 meter schuin voor een doelwit pleegt te ontploffen, waardoor een regen van gloeiende metaalfragmenten door de huid van het vliegtuig geschoten wordt. Daardoor valt de cabinedruk onmiddelijk weg. Hebben de inzittenden dat bewust meegemaakt? Je moet er niet aan denken. Frans Timmermans houdt een emotionele toespraak in de VN, die alom lof oogst. Hij neemt nu in Brussel deel aan een conferentie van EU-ministers over extra sancties tegen Rusland. Cameron is fel voor, Timmermans ook (mag je veronderstellen) en Merkel en Hollande zijn lauw. Een wapenembargo tegen de Russen zit er niet in, denk ik, want de Fransen bouwen twee zeer dure oorlogsschepen voor hen. Intussen roept Oekraïne reservisten op voor de strijd in het oosten.

Andere tijden, andere oorlogen. Vorige week gaf Rijk me een oud boek over Angola cadeau. Hij vond het bij het opruimen van delen van de collectie in het antiquariaat. Het heet 'Angola is ánders' (Forum boekerij, circa 1964) van Dr. P.K. Huibregtse. Dat is iets voor Tom, dacht Rijk, die is in Angola geweest (zie deel 3 van mijn romancyclus) Vandaag lees ik het snel door. Het is geschreven in het begin van de jaren '60, toen in de Portugese kolonies in Afrika de bevrijdingsstrijd begon. De kranten schreven er veel over en waren kritisch over hoe de Portugezen hun kolonies uitbuitten. Huijbregtse wil zelf gaan kijken: "Gedrukt als ik was door de last van de vooringenomenheid." Na een paar dagen in de Angolese hoofdstad Luanda is hij er achter hoe het echt zit: "Alles wat verteld wordt over Angola is niet waar! Hoe is het mogelijk dat er zulke schandelijke leugens verteld worden! Er is helemaal geen kolonialisme!" De zwarte bevolking was erg dankbaar voor wat de Portugezen voor hen deden. Tja, Angola bleek inderdaad nogal anders en de auteur was ziende blind, want tien jaar later werpt het land het koloniale juk af en wordt een zelfstandige natie - en belandt in een bloedige burgeroorlog die dertig jaar aanhoudt. Wie was Pieter Kornelis Huibregtse? Er is op Internet niet veel over hem te vinden, behalve dat hij meer reisboeken schreef, onder andere over de bevrijdingsstrijd in de westelijke Sahara uit 1984, waarin hij de kant van de Marokkaanse bezetters kiest. Huibregtse was een veelschrijver. In 1940 promoveerde hij in Leiden op een proefschrift over 'De Homerische Apollohymne'. Waarschijnlijk leeft hij niet meer, zodat we niet weten of hij zijn opvattingen ooit herzag.

Ik ga naar de Turkse herenkapper 'Lok' op de Langendijk, maar keer overrichterzake terug omdat er liefst acht wachtende klanten zijn. Na terugkomst lees ik dat de EU-ministers nog wachten met economische sancties (bestaande sancties tegen personen uit de habitus van Poetin worden wel uitgebreid) 'Verschillende hoofdsteden (Berlijn, Rome) vrezen voor vergeldingsacties door Moskou die de Europese economieën hard zullen raken', schrijft De Volkskrant. Poetin gokt daarop en weet dat hij ermee wegkomt. Intussen zegt de OVSE dat er in de wrakstukken op de rampplek is gesneden. Dat kon je verwachten, velen vreesden al pogingen van de separartisten om bewijsmateriaal te vernietigen. Het maakt de misdaad alleen maar erger. Geboefte, die separatisten. En Rusland? Poetin heeft er een boevenstaat van gemaakt, waar je je ver van moet houden.

Het is warm in de stad. Straks gaan we met de bus naar Utrecht, waar we hebben afgesproken met onze vrienden Paul & Tine. Terug naar boven